Cykl Parabellum: Prędkość ucieczki, Horyzont zdarzeń, Głębia osobliwości - Remigiusz Mróz

Szachownica II wojny światowej. 

Wybieraj, mamy czarne i białe. Pionki i figury. Tej rozgrywki nie zapomnisz przez długi okres, a w trakcie na nic innego nie znajdziesz czasu, więc lepiej przygotuj solidny prowiant na drogę.

Czarne.

„Wiedział, że po Wielkiej Wojnie Europa potrzebowała nowej koncepcji politycznej. Liga Narodów się nie sprawdziła, była zbyt słaba. Owszem, udało się zażegnać kilka konfliktów, jak podczas mediacji między Polską, a Czechosłowacją, gdy oba kraje kłóciły się o złoża węgla. Na dłuższą metę jednak niewiele mogła osiągnąć. Tymczasem Rzesza mogła wszystko. Mogła wystąpić jako sternik nowego ładu”

Tak to właśnie się zaczęło. Zupełnie zwyczajnie. Każdego dnia rosła grupa niezadowolonych, bez pracy, pomysłu na siebie, za to z wielkimi aspiracjami. Rasa panów. Nadludzie. Wystarczyła tylko jedna iskra i wybuchł pożar, który według różnych szacunków pochłonął od 50 do 78 milionów ludzkich istnień.

III Rzesza miała kultywować najlepsze tradycje,stworzyć porządek świata, który będzie trwał już zawsze wzorem dla innych. Będzie on idealny, czysty i klarowny, łatwy do ujęcia w matematyczne wzory i badania naukowe. Wytłumaczalny we wszelkich swych aspektach.

Hauptmann Christian Leitner wierzył, że Adolf Hitler będzie niczym Juliusz Cezar, który nigdy nie uchybi zdobyczom cywilizacji, za to umocni pozycję swojego kraju na arenie światowej. Człowiek bazujący na filozofii starożytnej Grecji i Rzymu nie może się przecież mylić! Cała ta nienawiść do Żydów to tylko zasłona dymna, która sprawi, że łatwiej będzie ukierunkować nienawiść szarego, sfrustrowanego przegraną wojną ludu na kogoś słabszego,niekoniecznie potrafiącego się obronić. Wojna wymaga ofiar. Wymaga poświęceń, ale później będzie można już być sobą,działać rozsądnie i sprawiedliwie.Wszystko jedno jakiej kto jest narodowości. Ocenia się po intelekcie i osiągnięciach. Nie mordujemy jak kaci, walczymy z żołnierskim honorem. W szeregi niemieckich służb specjalnych, piewców krwi i mordu wkradł się oto dziwny element.....

Białe.

Wzrok Hauptmanna Christiana Leitnera krzyżuje się ze spojrzeniem kapitana Obelta. Tu nie chodzi o to czy się znają, tylko czy mimo wszystko nie są do siebie podobni. Polski kapitan, którego kraj przestał istnieć w mgnieniu oka. Płonące miasta, kolorowy wrzesień 1939 roku, który dla kraju nad Wisłą nigdy miał się nie ziścić. Los obdarzył go vis vitalis tak silnym, że nawet najgorsze cierpienia z rąk oprawcy nie są w stanie zdmuchnąć świeczki jego życia. Człowiek odpowiedzialny za młodych braci Zaniewskich, których spotka na kartkach tej historii. Bóg, honor, Ojczyzna, ale w praktyce. Bez ocierania łez, zbędnego gadania, dorabiania teorii do zastanej rzeczywistości. Każdy wymierzony cios przyjmie z godnością polskiego munduru, chociaż wojna zedrze go z niego z wielką energią i diabelską radością. Czy on też miał swoją ideologię? A może tak zwyczajnie, chciał po prostu być, wykonywać najlepiej jak potrafi swoje żołnierskie zadania, cieszyć się każdym dniem? Żyć w wolnej Polsce.

Pionki i figury w grze.

Dwie strony konfliktu, pionki na szachownicy politycznych rozgrywek. Przemieszczają się, gubią wyznaczoną drogę,mieszają się między sobą, by czasami nie trafić do celu. Zdarza się, że figura zbija pionek przeciwnika, a ty nic na to nie możesz poradzić. Jest „szach”, pytanie brzmi już tylko czy będzie i „mat”?

Na nowo odkryłam Autora. Poczułam autentyczną złość, irytację, ale i radość małych zwycięstw. Wciągnęła mnie przygoda, prawdziwy, rwący nurt akcji. Pokochałam Marię, chyba najlepiej skonstruowaną żeńską postać Remigiusza Mroza. Kim jest Marysia? A może chcesz usłyszeć i o baranim łbie?

Szczególnie polecam przeciwnikom prozy tego Twórcy.

Ta trylogia to żywa radość pisania.

Z pewnością jeszcze raz przeczytam. I..czekam na więcej!!

„Si vis pacem, para bellum”